مدیریت تعارض‏های اجتماعی از نظرگاه اسلام با تاکید بر روابط اجتماعی

تعارض‏های اجتماعی همواره به عنوان معضلی بزرگ در جوامع بشری و سدی در برابر رشد و اعتلای آنها به شمار آمده است. تعارض‏های اجتماعی انواع متفاوتی داشته و سطوح مختلف جامعه را دربر می‏گیرد. آنچه در این پژوهش بررسی  شده است، پاسخ به این پرسش است که اسلام برای مدیریت تعارض‏های اجتماعی در حوزه روابط بینافردی چه طرحی ارایه کرده است؟ پژوهش حاضر، پژوهشی اکتشافی با روش توصیفی−تحلیلی است که با استفاده از ابزار مطالعه کتابخانه‏ای، به جمع‏آوری آیات و روایات و سپس کدگذاری و تجزیه و تحلیل محتوای آنها پرداخته شده است. براساس یافته‏های تحقیق، برنامه اسلام برای مدیریت تعارض‏های بینافردی، دربرگیرنده نه محور اساسی در جهت تنظیم روابط بینافردی و مدیریت تعارض‏های این حوزه ارتباطی است. این محورها عبارتند از: نفی برتری‏های دروغین؛ تعیین حقوق متقابل؛ دستور به حسن خلق اجتماعی؛ تلطیف عواطف و احساسات؛ نهی از امور تعارض‏برانگیز؛ ایجاد اتقان در روابط؛ ضرورت اصلاح گری همگانی؛ ضرورت نظارت همگانی؛ و تفکر جمعی. اسلام در این راه، اراده‏های فردی و جمعی جامعه را مد نظر قرار داده و افزون بر مسیول دانستن هریک از افراد جامعه در مدیریت تعارض‏های اجتماعی، در این مسیر بر نقش تشریک مساعی آنها انگشت تاکید نهاده است.