تاثیر تمرینات چرخش ذهنی و بدنی بر میزان تعادل و افتادن سالمندان زن

هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین بدنی و تمرین چرخش ذهنی بر تعادل و افتادن در سالمندان است.

مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و آزمون آنووا دو طرفه که بصورت تی-تست طراحی شده بود، انجام شده است. ابزار شامل: پرسشنامه چرخش ذهنی و آزمون دسترسی عملکردی است. شرکت کنندگان شامل: 36 بیمار (12 فرد در هر سه گروه تمرین بدنی ، چرخش ذهنی و گروه کنترل) به طور تصادفی در میان زنان سالمند یک مرکز سالمند در تبریز انتخاب شدند. برنامه تمرینی در دو گروه تمرینی بدنی و چرخش ذهنی به مدت هشت هفته، در سه جلسه در هفته و گروه کنترل بدون مداخله اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد.

آزمون یک طرفه آنووا نشان داد که میانگین تعادل در میان زنان سالمند با گروه تمرین بدنی تفاوت معنی داری داشت. همبستگی بین چرخش ذهنی پس آزمون و تمرین بدنی قبل از آزمون در سطح 01/0 معنی دار بود. همچنین، بین گروه چرخش ذهنی پس آزمون و گروه چرخش ذهنی پیش آزمون در سطح 05/0 همبستگی معنی دار بود. و همبستگی بین چرخش ذهنی و تعادل در زنان سالمندان در سطح 01/0 معنی دار است، در پایان، رابطه بین چرخش ذهنی و افتادن در سالمندان در سطح 05/0 معنی دار بود.

نتایج این تحقیق حاکی از آن است که تمرینات بدنی و تمرین چرخش ذهنی تاثیر مثبتی بر تعادل زنان سالمند دارد و همچنین نشان داد که زنان سالمند گروه تمرینی بدنی نسبت به گروه های چرخش ذهنی بهبود بیشتری دارند. بنابراین، این تحقیق نشان می دهد ، توانایی های شناختی و حرکتی می توانند در این راه تسهیل کننده و موثر باشند.