مقایسه تاثیر دوغ پروبیوتیک و معمولی بر روی دو میکروارگانیسم شایع دهانی: یک مطالعه آزمایشگاهی

کاهش در تعداد میکروارگانیسم های دهانی سبب کاهش پوسیدگی دندان ها می شود. باکتری درمانی، مانند استفاده از باکتری های پروبیوتیک، یک روش جایگزین برای درمان عفونت های ناشی از میکروارگانیسم ها است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر دوغ پروبیوتیک و دوغ معمولی بر روی دو میکروارگانیسم شایع دهانی به نام های استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فکالیس بود.

در این مطالعه آزمایشگاهی، حداقل غلظت بازدارندگی رشد (MIC) دوغ های پروبیوتیک و معمولی و قطر هاله عدم رشد باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و انتروکوکوس فکالیس در حضور هر دو نوع دوغ، بترتیب به روش میکروبراث دایلوشن و دیسک آگار دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت.آنالیز داده ها با استفاده از SPSS 22 و آزمون من ویتنی انجام شد.

نتایج این مطالعه حاکی از وجود اختلاف آماری معنی دار حداقل غلظت بازدارندگی از رشد دو نوع دوغ مورد استفاده بر علیه انتروکوکوس فکالیس و استرپتوکوکوس موتانس بود 002/0=p، درحالی که این میزان در دوغ معمولی بیش تر از دوغ پروبیوتیک بود. قطر هاله عدم رشد استرپتوکوکوس موتانس 061/0= p و انتروکوکوس فکالیس (99/0= P در حضور دو نوع دوغ مورد آزمایش، تفاوت معناداری نداشت.

بر اساس یافته های مطالعه دوغ پروبیوتیک بیش تر از دوغ معمولی قادر به مهار انتروکوکوس فکالیس و استرپتوکوکوس موتانس می باشد و شاید بتوان آن را به عنوان یک عامل پیشگیری کننده از بیماری های دهان و دندان در نظر گرفت.