اثربخشی شیاف دیکلوفناک سدیم بر درد و کاهش دوز فنتانیل در بیماران تحت کولونوسکوپی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

تجویز اوپیوییدها برای بی دردی باعث برادیکاردی و تضعیف تنفس می شود. هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی شیاف دیکلوفناک سدیم بر درد و کاهش دوز فنتانیل تزریقی در بیماران تحت کولونوسکوپی است.

 در این کارآزمایی بالینی 500 بیمار کاندید کولونوسکوپی انتخابی بصورت تصادفی به دو گروه دیکلوفناک و دارونما تقسیم شدند. نیم ساعت پیش از انجام کولونوسکوپی برای بیماران شیاف (دیکلوفناک یا گلیسیرین (دارونما) گذاشته شد. 5 دقیقه قبل از کولونوسکوپی، 50 میکروگرم فنتانیل وریدی تجویز شد و سپس در صورت وجود درد، 50 میکروگرم فنتانیل بعنوان دوز نجاتبخش در طی کولونوسکوپی تجویز شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی پایه بیماران و متغیرهای زمان رسیدن به سکوم، رضایت بیمار و کولونوسکوپیست، میزان درد براساس Visual Analogue Scale (VAS) و دوز نجاتبخش فنتانیل و فراوانی کاهش فشارخون و آپنه در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.

 دو گروه از نظر سن، جنسیت و وضعیت بالینی پایه مشابه بودند (05/0>P). زمان رسیدن به سکوم در گروه دیکلوفناک (8/3±59/10) دقیقه کوتاه تر از گروه دارونما (5/2±41/12) دقیقه بود (035/0=P). میانگین درد در گروه دیکلوفناک (2/54±2/3) کم تر از گروه دارونما (8 /2±10/5) بود (0001/0>P). فراوانی تزریق دوز اضافه فنتانیل در گروه دیکلوفناک 6 درصد کم تر از گروه دارونما (8/24 درصد) بود (0001/0>P). فراوانی کاهش فشارخون و آپنه در گروه دیکلوفناک کم تر از دارو نما بود (05/0>P).

با توجه به اثر بخشی شیاف دیکلوفناک در کاهش شدت درد و دوز فنتانیل و عوارض جانبی، استفاده از این دارو در پروتکل بی دردی در کولونوسکوپی پیشنهاد می شود.