شناخت تغییرات میدان تنش سنوزوئیک با استفاده از تحلیل زمین ساخت شکننده در زاگرس چین خورده ساده (گستره شیراز)

شکل کنونی زاگرس چین خورده، حاصل برخورد اریب ورق عربی و ایرانی در سنوزوییک بالایی می باشد. در این پژوهش، تغییرات میدان تنش سنوزوییک در کمربند چین خورده ساده زاگرس و تکامل ساختاری پس از برخورد، در گستره شیراز مورد ارزیابی قرار گرفته است. سازندهای زمین شناسی مورد بررسی، در بازه زمانی کرتاسه بالایی تا نیوژن (سنوزوییک بالایی) است. در این راستا داده های صفحه گسلی و خش لغزها، سطوح انحلال فشاری و دیگر شواهد زمین ساختی و چینه شناختی در30 ایستگاه برداشت گردید و وضعیت محورهای اصلی تنش (σ3, σ2 , σ1) برای دسته داده های تفکیک شده به روش برگشتی، محاسبه شد. نتایج حاصل از بازسازی تنش دیرین، رژیم زمین ساخت فشاری و امتدادلغز را حاکم در سنوزوییک است و چرخش پادساعت گرد نزدیک به 60 درجه، مسیر اصلی تنش فشاری در طول زمان است چنانکه جهت بیشینه تنش اصلی (σ1) پیش از چین خوردگی جهتی نزدیک به N60E دارد و زمان آن میوسن و قبل از آن می باشد در حالی که جهت تنش هم زمان با چین خوردگی N35E است و سن هم ارز سازند بختیاری قدیمی و پلیوسن دارد، تغییرات تنش بیشینه پس از چین خوردگی جهت N20E را نشان می دهد که هم ارز سنی بختیاری جوان و کواترنری (پلییستوسن) است و در ادامه تا کنون راستای نزدیک به شمالی - جنوبی در گستره تاثیرگذار می باشد.