بررسی اثر عصاره اتانولی شنبلیله (Trigonella foenum-graceum L.) بر مسمومیت کبدی القاء شده توسط تتراکلریدکربن در موش صحرایی

گیاه شنبلیله از نظر ویژگی های گیاه شناسی و خصوصیات دارویی در طب سنتی همواره مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی تعیین اثرات محافظتی عصاره دانه شنبلیله در برابر آسیب کبدی ایجاد شده توسط تتراکلریدکربن در موش صحرایی بود. 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به طور تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل سالم بدون هیچ گونه تیمار در طول آزمایش قرار داشتند. گروه کنترل آسیب کبدی، تتراکلرید کربن 50 درصد (mg/kg 1) را دوبار در هفته در 10 نوبت به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کرد. سه گروه تجربی سالم عصاره شنبلیله را با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت کردند. سه گروه تجربی آسیب کبدی هم با تتراکلرید کربن مسموم شده و همچنین عصاره شنبلیله را در سه دوز بالا به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش در روز 34، حیوانات آسان کشی شده و نمونه خون از قلب آن ها جمع-آوری گردید. سطح سرمی آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و گاماگلوتامیل ترانسفراز مورد سنجش قرار گرفت. آنزیم های شاخص کبدی به طور معنی دار در گروه کنترل آسیب کبدی نسبت به گروه کنترل سالم افزایش یافت و تیمار عصاره شنبلیله در یک روند وابسته به دوز باعث کاهش معنی دار آنزیم های شاخص های کبدی در گروه های آسیب کبدی گردید. نتایج نشان داد که عصاره گیاه شنبلیله دارای اثر حفاظتی در برابر مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در کبد موش صحرایی می باشد و از پتانسیل کاربرد شنبلبله به عنوان ماده ای درمانی برای بیماران با آسیب کبدی حمایت می کند.