اثر محلول پاشی هیومیک اسید بر برخی ویژگی های کیفی و تجمع عناصر ریز مغذی در اندام هوایی و دانه تریتیکاله (X Tritico-secale Wittmack)

در راستای تحقق تولید غذای سالم و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی، مصرف کودهای آلی در کشت وکار گیاهان از جایگاه ویژه ای برخوردار شده است. به منظور بررسی اثر غلظت و زمان های مختلف محلول پاشی هیومیک اسید بر ویژگی های فیزیولوژیک و ویژگی های کیفی تریتیکاله، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل زمان محلول پاشی در چهار سطح به عنوان عامل اصلی (پنجه زنی، ساقه رفتن، ظهور برگ پرچم، گرده افشانی) و غلظت هیومیک اسید در چهار سطح به عنوان عامل فرعی (صفر، 200، 400 و 600 میلی گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی در مراحل برگ پرچم و گرده افشانی بیشترین تاثیر را بر صفات فیزیولوژیک داشت. غلظت 600 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید بیشترین میزان کلروفیل b، شاخص سطح برگ و شاخص سبزینگی و غلظت 400 میلی گرم در لیتر بیشترین میزان کلروفیل a را به خود اختصاص داد. بیشترین آهن دانه (40/44 میلی گرم در کیلوگرم) مربوط به تیمار زمان پنجه زنی و غلظت 200 میلی گرم در لیتر بود. بیشترین منگنز دانه (30/73 میلی گرم در کیلوگرم) به محلول پاشی در زمان ساقه رفتن و غلظت 200 تعلق داشت. بیشترین عملکرد پروتئین (745/65 کیلوگرم در هکتار) از محلول پاشی غلظت 200 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید در مرحله برگ پرچم به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که با محلول پاشی هیومیک اسید می توان ویزگی های کیفی و تجمع عناصر ریزمغذی اندام هوایی و دانه تریتیکاله را بهبود بخشید.