کالبد شکافی دلایل و پیامدهای اقدام آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی 2020 ایران

از منظر تحلیلی، استدلال های مطرح شده درباره پایان تحریم تسلیحاتی ایران در سه سطح داخلی، منطقه ای و بین المللی قابل بررسی است.
از منظر داخلی، بر اساس استدلال های برخی، انقضای تحریم تسلیحاتی متعارف سنگین ایران در اکتبر 2020، خطری نزدیک و جدی است؛ زیرا رفع تحریم تسلیحاتی به معنای خرید تسلیحاتی با ویژگی تهاجمی، زمینه ساز رفع محدودیت‏های تسلیحاتی بعدی در سال 2023 و تقویت دکترین امنیت ملی ایران است. درمقابل، برخی از تحلیل گران با توجه به کاهش درآمدهای نفتی و نیازهای اجتماعی، چشم‏انداز خرید عمده سلاح ایران را محدود و تاثیر آن را اندک می دانند.
از منظر منطقه ای استدلال می شود که منقضی شدن تحریم‏های تسلیحاتی ایران، به شکل مستقیم منجربه افزایش توان نظامی نیروهای نیابتی این کشور می شود.
از منظر بین المللی، لغو تحریم تسلیحاتی ایران، به تهران اجازه می دهد به تسلیحاتی دسترسی داشته باشد که بتواند زمینه تهدید صلح، امنیت و ثبات بین‎المللی را فراهم کند. در نقطه مقابل، تحمیل مجدد تحریم‎های تسلیحاتی ایران برای رژیم منع گسترش، دیپلماسی چندجانبه و صلح منطقه‏ای فاجعه‏بار خواهد بود.
تحلیل گران با توجه به انتخاب منظر تحلیلی داخلی، منطقه ای و بین المللی برای پیگیری راهبرد تمدید تسلیحاتی ایران توصیه هایی داشته اند؛ ازجمله: تایید کنگره برای حفظ ممنوعیت تامین، فروش یا انتقال سلاح به ایران ازسوی دولت آمریکا؛ همکاری با اعضای شورای امنیت برای تمدید ممنوعیت تسلیحاتی علیه ایران؛ و اعمال تحریم‏های ثانویه برای کشورهایی که مشغول تجارت تسلیحاتی با ایران هستند.
جمهوری اسلامی ایران به مانند ترسیم گام های کاستن از تعهدات برجامی، هم اکنون اقدامات احتمالی خود درباره خروج از هر گونه تعهد نظارتی در صورت تمدید تحریم تسلیحاتی را برای جامعه بین المللی به شکل سناریوهای مختلف طراحی، و از هر تریبون رسمی داخلی و بین المللی به علاوه دیپلماسی فعال برای تشریح آن استفاده کند.