تحلیل جغرافیایی قاچاق کالا در استان بوشهر

موقعیت جغرافیایی کشور، همجواری های متعدد، وجود مرزهای گسترده آبی و زمینی و سود سرشار حاصل از فروش کالاهای قاچاق باعث شده است تا پدیده قاچاق به یک آسیب جدی برای اقتصاد کشور تبدیل شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوهای جغرافیایی و زمانی پدیده ی قاچاق کالا در استان بوشهر انجام شده است.

روش پژوهش توصیفی و تحلیلی است و جرایم مربوط به قاچاق کالا در محدوده استان بوشهر طی یک سال، جامعه آماری این پژوهش محسوب می شود. برای تحلیل الگوهای فضایی از آزمون های مرکز متوسط، بیضی انحراف معیار، روش تحلیل شبکه ای و روش تراکم کرنل استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش نیز با دو روش اسنادی و میدانی گردآوری شده است.

پژوهش حاکی است، قاچاق ارزاق عمومی بیشترین میزان قاچاق را به خود اختصاص داده است. بررسی الگوهای فضایی قاچاق کالا نشان داد، مرکز متوسط جرایم قاچاق کالا در محدوده استان تا حد زیادی بر مرکز جغرافیایی آن منطبق است. بیضی انحراف معیار جرایم نیز به شکل گسترده ای در سطح استان قرار گرفته است و کشیدگی بسیار کمی دارد که از پراکندگی مکان های وقوع این بزه در بخش های وسیعی از سطح استان خبر می دهد. شهرستان دیلم مهمترین کانون جرم خیز قاچاق کالا در استان بوشهر است. تحلیل زمانی ارتکاب قاچاق کالا در استان نشان می دهد، وقوع جرایم در روزهای میانی و پایانی هفته بیش از روز های دیگر است و از نظر توزیع شبانه روزی بیشتر جرایم در ساعات میانی روز رخ داده است. این یافته ها می تواند برای اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و مقابله ای مورد استفاده قرار گیرد.