تاثیر رژیم آبیاری و هرس سبز بر برخی صفات کیفی، فیزیولوژیک و عملکرد انگور رقم یاقوتی

با هدف بررسی تاثیر تیمارهای تنش خشکی و هرس سبز بر برخی صفات کیفی، فیزیولوژیک و عملکرد انگور رقم یاقوتی آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه سیستان با اقلیم خشک و گرم انجام شد. رژیم آبیاری با 3 سطح شامل تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی براساس تبخیر و تعرق پتانسیل درختچه انگور به عنوان کرت اصلی و هرس سبز با 3 سطح شامل شاهد یا عرف محل یا عدم هرس سبز (P1)، هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه (P2) و هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک (P3) به عنوان عامل فرعی بود. با کاهش مصرف آب از 100 به 75 درصد نیاز آبی انگور، صفات محتوای نسبی آب برگ، اسیدیته آب میوه، شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ و عملکرد میوه به ترتیب به میزان 10/1، 5/6، 6/8، 11 و 8/18 درصد کاهش و همچنین صفات پرولین، قندهای محلول و نفوذپذیری نسبی غشاء انگور به ترتیب 67/3، 8/75 و 44/84درصد افزایش یافت. تیمار P3 نسبت به شاهد (P1)، صفات محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل، و عملکرد میوه را به ترتیب به میزان 7/14، 2/12 و 25 درصد افزایش و همچنین صفات پرولین، قندهای محلول، نفوذپذیری نسبی غشاء، اسیدیته آب میوه و شاخص سطح برگ انگور را به ترتیب 18/34، 12/1، 6/8، 8/3 و 21/3درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که تامین 100 درصد نیاز آبی انگور به همراه هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک بیشترین عملکرد انگور به میزان 7797 کیلوگرم در هکتار تولید کرد. به طور کلی می توان گفت که اعمال هرس سبز می تواند منجر به صرفه جویی 25 درصد آب مصرفی انگور یاقوتی بدون کاهش عملکرد شود.