نقش عوامل ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیک در الگوی راهبردی معماری نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

به دلیل پیچیدگی های درون سازمانی و برون سازمانی، اهمیت توجه به معماری سازمانی انکارناپذیر است. با توجه به فراگیر بودن معماری سازمانی در قیاس با سازمان دهی، توجه به کلیه عوامل و ابعاد موثر در آن رمز تدوین موفق الگوی معماری است که حاصل آن سازمانی پویا، منعطف و کارآمد باشد. یکی از این حوزه ها، محیط شناسی است که بعد عوامل ژیوپلیتیکی و ژیواستراتژیک در آن قابل بررسی است. هدف اصلی این مقاله تبیین نقش عوامل ژیوپلیتیکی و ژیواستراتژیک در تدوین الگوی راهبردی معماری نیروهای مسلح است. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و از روش کمی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده کرده است تا میزان تاثیر متغیر مستقل یعنی «عوامل ژیوپلیتیکی و ژیواستراتژیک» را بر متغیر وابسته یعنی «الگوی راهبردی معماری نیروهای مسلح» به دست آورد. برای مطالعه پیشینه پژوهش و ادبیات مرتبط با آن، از اسناد و کتب و مقالات مرتبط با موضوع موجود در آرشیو ها و کتابخانه های در دسترس و پایگاه های اینترنتی معتبر بهره گرفته شده است. جامعه آماری متشکل از خبرگان و صاحب نظران حوزه نظامی و دفاعی و معماری با تجارب ارزنده در مشاغل راهبردی می باشد که تعداد 41 نفر به عنوان جامعه آماری به طریق تمام شمار تعیین گردیده اند. نتیجه پژوهش نشان می دهد که عوامل ژیوپلیتیکی و ژیواستراتژیک در تهیه الگوی راهبردی معماری نیروهای مسلح به میزان بالایی موثرند.