ارزیابی تنوع ژنتیکی نسترن وحشی با استفاده از نشانگر ISSR

گل نسترن وحشی یکی از مهم ترین گونه های خانواده رزاسه در ایران است که می تواند به عنوان گیاه دارویی و همچنین پایه برای دیگر گونه های رز استفاده شود. این گیاه بومی سرزمین ایران است، لذا شناسایی ژنوتیپ های بومی برای حفظ ذخایر ژنتیکی و اهداف اصلاحی مهم و حیاتی هستند. تخمین تنوع ژنتیکی مواد گیاهی یکی از فعالیت های مهم در پیش اصلاح محصولات است. در پژوهش تنوع ژنتیکی، 23 ژنوتیپ نسترن وحشی با 15 نشانگر ISSR بررسی شد. ژنوتیپ ها از سه ناحیه مختلف استان اردبیل (نمین، نیر و خلخال) جمع آوری شدند. نتایج گواهی می دهد که همه پرایمرها، الگوی باندی واضح و چند شکل (77% چند شکلی) را نشان می دهند؛ اما آغازگر 15 تعداد باند چند شکل بیشتری را آشکار کرد که از این لحاظ از بقیه آغازگرها برتر بود. همچنین آغازگر 15 دارای بیشترین تعداد باند چند شکل با تعداد 7 باند و آغازگرهای UBC823 و UBC825 با سه باند کمترین باند چند شکل را تولید کردند. الگوی تجزیه کلاستر ژنوتیپ ها منطبق با نواحی جغرافیایی نمونه ها بود، بطوری که ژنوتیپ های خلخال از ژنوتیپ های نواحی نیر و نمین جدا شدند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که نشانگر ISSR توانسته است ژنوتیپ ها را براساس مناطق جغرافیایی از یکدیگر جدا کند. با تعیین فاصله ژنتیکی بین ژنوتیپ ها، بهترین والدین، ژنوتیپ هایی با فاصله ژنتیکی زیاد است. براساس نتایج، نشانگر ISSR یک سیستم نشانگری مفید است که می تواند اطلاعات عالی از ژنوتیپ های نسترن وحشی فراهم کند. در نهایت نتایج بدست آمده نشان داد ژنوتیپ های نسترن وحشی در این تحقیق دارای تنوع ژنتیکی مطلوبی هستند.