اثر پودر آویشن زوفایی (Thymbra spicata) و سرخارگل (Echinasea purpurea) بر فراسنجه های عملکرد و کیفیت عضله کعب ران جوجه های گوشتی چالش یافته با کمپیلوباکتر ژژونی

به منظور بررسی اثر پودر گیاهان آویشن زوفایی و سرخارگل بر کیفیت عضله کعب ران جوجه های گوشتی چالش یافته با کمپیلوباکتر ژژونی، تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی (راس 308) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و هشت قطعه در هر تکرار به مدت 42 روز مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارها شامل: 1) جیره پایه فاقد افزودنی (گروه شاهد)، 2) و 3) جیره پایه+پودر گیاه آویشن زوفایی (به ترتیب 5/2 و 5 گرم در کیلوگرم)، 4) و 5) جیره پایه+پودر گیاه سرخارگل (به ترتیب 5/2 و 5 گرم در کیلوگرم) و 6) جیره پایه+آنتی بیوتیک اریترومایسین (275/0 گرم در کیلوگرم) بودند. چالش دهانی تمامی جوجه ها با استفاده از سوسپانسیون کمپیلوباکتر ژژونی (با غلظت  cfu1011×4 در هر میلی لیتر، تلقیح یک میلی لیتر به هر پرنده) در روز 21 دوره پرورش انجام شد. در دوره های پایانی و کل دوره پرورش، جوجه های گوشتی تغذیه شده با پودر سرخارگل (5 گرم در کیلوگرم) و پودر آویشن زوفایی (5/2 گرم در کیلوگرم) در مقایسه با گروه شاهد، بازده غذایی بالاتری داشتند (05/0<p). همچنین تغذیه جوجه های گوشتی با جیره های مکمل شده با پودر سرخارگل (5/2 گرم در کیلوگرم) و پودر آویشن زوفایی (هر دو سطح) منجر به کاهش غلظت مالون دی آلدیید عضله کعب ران شد (05/0>P). علاوه بر این، جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی پودر آویشن زوفایی (5 گرم در کیلوگرم) اتلاف آب ناشی از پرس بالاتر (2/41 درصد) و پروتئین خام کمتری (7/22 درصد) در عضله کعب ران داشتند (05/0>P). بر اساس نتایج حاضر، سطوح 5/2 گرم در کیلوگرم پودر آویشن زوفایی و سرخارگل جهت بهبود عملکرد جوجه های گوشتی و کاهش مالون دی آلدیید توصیه می شود.