رابطه ویژگی های شخصیتی، رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش آموزان نابینا و عادی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش آموزان نابینا و عادی شهر همدان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان دانش آموزان نابینا و عادی شهر همدان می باشند که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به فعالیت بودند. حجم نمونه به تعداد 16 نفر معلم دانش آموزان عادی و 16 نفر معلم دانش آموزان نابینا است که معلمان عادی به شیوه خوشه ای چندمرحله ای و از آنجایی که تعداد معلمان دانش آموزان نابینا محدود می باشد، لذا انتخاب نمونه از این جامعه به صورت تصادفی ساده انجام شد. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه نیو فرم کوتاه 60 گویه ای (1991)، پرسشنامه رضامندی شغلی JDI (1969) و پرسشنامه رضامندی زوجیت افروز (1387) می باشد. روش های تجزیه و تحلیل داده ها آزمون های تی مستقل و همبستگی پیرسون بود. نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی به غیر از روان نژندی، ارتباط مستقیم و مثبت با رضامندی زوجیت و رضامندی شغلی معلمان دارند. در حالی که روان نژندی رابطه ای معکوس با رضامندی زوجیت و رضامندی شغلی نشان داد. از طرفی بین رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در معلمان دانش آموزان نابینا و عادی شهر همدان رابطه وجود دارد. همچنین مولفه های روان نژندی، دلپذیر بودن و مسئولیت پذیری در بین معلمان دانش آموزان نابینا و عادی دارای تفاوت معنی داری می باشد و نیز رضامندی شغلی و رضامندی زوجیت در بین دو گروه از معلمان دارای تفاوت معناداری بود.