بررسی تاثیر اندازه ی اباتمنت بر استحکام کششی روکشهای سمان شده بر اباتمنت های یک قطعه ای

ابعاد اباتمنت، یکی از مهم ترین عوامل موثر بر گیر رستوریشن های متکی بر ایمپلنت به شمار می رود. اباتمنت های قطورتر، دارای مزایای فراهم کردن دیواره ی ضخیم تر در بدنه ی خارجی و سطح بیشتر به منظور تامین گیر رستوریشن است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر ابعاد اباتمنت بر گیر رستوریشن های متکی بر ایمپلنت بود.

در این مطالعه ی تجربی از نوع آزمایشگاهی، 40 عدد آنالوگ ایمپلنت با استفاده از سرویور درون بلوک های تهیه شده از آکریل خودسخت شونده قرار داده شدند. 40 عدد اباتمنت تیتانیومی با طول های 5/5 و 7 میلی متر و قطرهای 3/5 و 4/3 میلی متر به آنالوگ های ایمپلنت با تورک 35 نیوتن سانتی متر متصل گردید. روکش ها با استفاده از سمان موقت تمپ باند، سمان شدند. نمونه ها قبل از آزمایش در رطوبت 100 درصد و دمای 37 درجه ی سانتی گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. رستوریشن ها با استفاده از دستگاه یونیورسال تستینگ ماشین با افزایش تدریجی نیرو و با سرعت 0/5 سانتی متر در دقیقه تحت نیروی کششی قرار گرفتند و استحکام کششی به نیوتن ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری واریانس دوطرفه تحلیل گردید و آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 23 انجام شد (0/05 = α).

 افزایش ارتفاع اباتمنت، به طور معنی داری سبب افزایش گیر رستوریشن شد (0/03 = p value). افزایش قطر اباتمنت سبب کاهش گیر رستوریشن شد که این کاهش معنی دار نبود (0/41 = p value). بین نسبت ارتفاع به قطر اباتمنت و گیر رستوریشن، رابطه ی مستقیم و معنی داری وجود داشت (p value = 0/01,  r = 0/343). بین سطح اباتمنت (حاصل ضرب ارتفاع در قطر اباتمنت) و گیر رستوریشن رابطه ی مستقیم و ضعیفی وجود داشت که معنی دار نبود (p value = 0/185, r = 0/127).

 افزایش ارتفاع و نسبت ارتفاع به قطر اباتمنت در مقایسه با افزایش سطح اباتمنت در رابطه با افزایش قطر اباتمنت، تاثیر بیشتری در گیر رستوریشن خواهد داشت