مقایسه اثربخشی درمان واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر کمبود توجه دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی واقعیت مجازی با نوروفیدبک بر کمبود توجه دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری عبارت بود از دانش آموزان 7 تا 12 سال مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-97 که از بین آنها 48 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و با رعایت معیارهای ورود به شیوه تصادفی به 3 گروه واقعیت مجازی، نوروفیدبک و کنترل (هر گروه 16 نفر) گمارده شدند. آزمون اسنپ-4 فرم والدین (1981) برای سنجش نقص توجه آزمودنی ها توسط مادران آنها تکمیل گردید. گروه آزمایش واقعیت مجازی تعداد 10 جلسه سه دقیقه ای مداخله نرم افزار واقعیت مجازی و گروه آزمایش نوروفیدبک تعداد 30 جلسه 45 دقیقه ای نوروفیدبک دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون و پیگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه موثر هستند، اثرات آنها در مرحله پیگیری نیز ماندگار است و تفاوت بین میانگین های گروه های آزمایش با گروه کنترل معنی دار است (001/0>p). شواهد به دست آمده نشان می دهند که واقعیت مجازی و نوروفیدبک در بهبود توجه دانش آموزان مبتلا در هر دو مرحله موثر هستند و تفاوت بین گروه های واقعیت مجازی و نوروفیدبک معنی دار نیست (05/0<p).