بررسی و مقایسه نیازهای انطباق پذیری خانواده های شهری و روستایی کرمانشاه پس از موقعیت بحران

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه نیازهای انطباق پذیری خانواده های شهری و روستایی بعد از موقعیت بحران انجام گرفت. خانواده های ساکن در شهر سرپل ذهاب و روستاهای دشت ذهاب که پس از زلزله کرمانشاه همچنان در شهر و روستای خود ماندند و با شرایط منطقه سکونت خود انطباق یافتند، جامعه آماری مطالعه را  تشکیل دادند. برای انتخاب اعضای نمونه از شیوه تصادفی خوشه ای استفاده شد و تعداد 380 خانواده از شهر سرپل ذهاب برای نمونه پژوهش انتخاب شدند  و در روستا نیز تعداد 5 روستا بر حسب تصادف انتخاب شدند و تعداد 300 خانواده روستایی این پرسش نامه را تکمیل کردند. به منظور اندازه گیری متغیر نیازهای انطباق پذیری از پرسش نامه محقق ساخته با عنوان «انطباق پذیری خانواده ها» استفاده شد که دارای سه خرده مقیاس «خانواده»، «خرده منظومه همسران»، «خرده منظومه والد فرزند» بود. در پژوهش حاضر، ضریب اعتبار پرسش نامه در گروه نمونه مورد مطالعه برابر با 868/0 به دست آمد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت های معنی داری در نیازهای انطباق پذیری بین خانواده های شهری و روستایی وجود دارد. در خرده مقیاس خانواده، نیازهای امنیت بخشی و باورسازی در خانواده های شهری نسبت به نیازهای خانواده های روستایی در اولویت بیشتری بودند. در خرده مقیاس همسران، نیازهای واقع گرایانه زوج های شهری بیشتر از نیازهای واقع گرایانه زوج های روستایی بود. همچنین در خرده مقیاس والد فرزند، تفاوت معناداری میان نیازهای خانواده های شهری و روستایی یافت نشد. با توجه به نیازهای انطباق پذیری متفاوتی که در شهر و روستا وجود دارد، می توان در بسته های حمایتی پس از بحران، این نیازها را مورد توجه خاص قرار داد.