بررسی اسطوره انسان- عقرب و ارتباط آن با مرگ و زندگی در تمدن جیرفت

اساطیر قدمتی به درازای تاریخ دارند و از دل فرهنگهای بومی و قومی هر منطقه ای سر بر می آورند و با داستانها و افسانه ها پیوند می یابند. اسطوره انسان- عقرب که نقش حکاکی شده آن بر روی ظروف تمدن جیرفت یافت شده است، دارای پیچیده گی های معنایی زیادی است و در نمونه های مختلف با قرارگیری در موقعیت های متفاوت، معانی متفاوتی را با خود حمل می کند و رسیدن به نتایج روشن و قطعی در این زمینه نیاز به بازخوانی الواح گلی کشف شده از تمدن جیرفت دارد تا با واکاوی های تصویری و معنایی به نتایج مطقن دست یابیم. با بررسی های صورت گرفته در این زمینه و جستجو در میان تصاویر نقش انسان- عقرب بر روی گلدانهای جیرفت، ارتباط روشنی میان ادبیات مکتوب این دوره و نقوش ارایه شده بر روی ظروف دیده می شود و از سویی با تفحص بیشتر در متن این داستانها، ارتباط معنایی میان تصاویر انسان- عقرب و مرگ و زندگی و داستان "گیلگمش" و داستان "اتنا" روشن گردید که نشان از ارتباط مستقیم معنایی این اسطوره با مرگ و زندگی دارد. تا جایی که تقابل زندگی و مرگ(جاودانگی و میرایی) در این نقش اسطوره ای جای داده شده است که در این پژوهش به آن پرداخته می شود. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.