ارایه مدل پیش بینی تاثیر استفاده از انواع سرعت گیر ها در تقاطع ها و دوربرگردان ها در کاهش تصادفات

شاخص ایمنی و میزان کنترل تصادفات از جمله معیار های مهم ارزیابی عملکرد شبکه های حمل و نقل می باشد. یکی از ابزار های موثر در کنترل تصادفات و ترافیک، توانایی پیش بینی تصادفات می باشد که بر اساس آن می توان به مدیریت ترافیک و چگونگی استفاده از ابزار های کنترل سرعت و ترافیک پرداخت. لذا در این پژوهش به بررسی و ارایه مدل پیش بینی تاثیر استفاده از انواع سرعت گیر ها در کاهش تصادفات پرداخته شده است. بدین منظور داده های مربوط به تصادفات در 50 تقاطع و دوربرگردان در طی 5 سال اخیر در شهرستان قایمشهر مورد مطالعه قرار گرفته است. با بررسی های میدانی پارامتر های سرعت وسیله ی نقلیه، عرض سرعت گیر، ارتفاع سرعت گیر، فاصله تا تقاطع، تعداد لاین عبوری و فاصله ی علایم هشدار دهنده نیز به عنوان پارامتر های متغیر و تاثیرگذار بر تعداد تصادفات انتخاب شده اند. با استفاده از مدل های پراکنش، نحوه ی تغییرات پارامتر های مختلف بر اساس تعداد تصادفات در محل های مختلف نیز مورد ارزیابی قرار گرفته و مدل نهایی با استفاده از تحلیل رگرسیون به منظور استفاده در پیش بینی تصادفات به دست آمده است. نتایج نشان می دهد عدم استفاده از علایم هشدار دهنده در تقاطعات با سرعت گیر 18 درصد آمار تصادفات را افزایش می دهد که این میزان افزایش در تقاطعات با سرعت کاه نیز حدود 11 درصد می باشد. همچنین استفاده از سرعت گیر و سرعت کاه هایی با هندسه ی غیر استاندارد 5 تا 12 درصد آمار تصادفات را افزایش می دهد، که این افزایش در تقاطعات دارای سرعت گیر نسبت به تقاطعات دارای سرعت کاه نیز بیشتر بوده است.