معرفی نسخه خطی کلیات طالب علی خان لکهنوی متخلص به عیشی"باگذر از سبک غزلیات وی

طالب علی خان لکهنویی(1232ق) متخلص به عیشی از شاعران و نویسندگان شبه قاره است، که به دو زبان فارسی و هندی شعر گفته است. کلیات دیوان وی تا کنون در زبان فارسی دست نخورده باقی مانده است و حاوی 6435 بیت شامل قصاید، مثنوی های بزمی، رباعی ، دوبیتی و انواع دیگر ادبی است. عیشی با سرودن 203 غزل فارسی در 1593 بیت و 133 غزل در بحرهای سبک ساز رمل و هزج؛ باید مانند غالب دهلوی و کلیم کاشانی؛ شاعر سبک هندی خوانده می شد  اما؛ با پژوهش دقیق و استخراج اوزان به شیوه تحلیلی_ توصیفی به نتایجی متفاوت دست یافته ایم. قرن سیزدهم دورهء بازگشت ادبیست. اینگفتار؛ ضمن معرفی نسخه ؛ نحستین بار ؛ بسبک غزلیات ؛مختصات لغوی،ادبی و فکری وی پرداخته است.  نتایج این تحقیق نشان میدهد طالب علی خان از نظر بلاغت ادبی توجهی افراطی به صنعت تشبیه از نوع بلیغ دارد ؛از نظر لغوی الفاظ میخانه ای و اصطلاحات صوفیانه را برای معانی بلندبکار گرفته ؛ نسبت به ادبیات و فرهنگ ایران باستان هرچند در یک غزل ؛ علاقه نشان داده است. درفضای اندیشهء حافظ شیراز ؛وزبان عارفانهءصایب بال و پر گشوده است. ذهنی فلسفی و تقدیری دارد. حزن در جهان تفکر وی بنیادی هستی شنا سانه ست. غزل وی ادامهءسبک هندی وگاهی در وزن شعر؛ اوج موسیقی آوایی حافظ شیراز در تمایل به سبک بازگشت را تجربه نموده است .