درآمدی بر روش تاویل کلامی متشابهات قرآن با الهام از مفهوم شناسی راسخان در علم
مفهوم راسخان در علم در آیه 7 آل عمران و نسبت آنان با علم تاویل در میان عالمان اسلامی با دیدگاه های مختلفی همراه بوده و بطور خاص متکلمان مسلمان در تاویل کلامی متشابهات قرآن، رویکردهای متفاوتی داشته اند. در این مقاله به روش تحلیل کیفی گفتمان، پس از طرح مساله، با تکیه بر دیدگاهی تشکیکی در معناشناسی راسخان به لحاظ سلبی و ایجابی در آیه 7 فوق که در رویکردهای گذشته به ندرت مطرح شده، روش تاویل کلامی متشابهات جستجو شده و فتح بابی در اصول کلی تاویل آنها صورت گرفته است. بر این اساس از بعد سلبی سه اصل: تنزیه الهی از توهمات انسانی و تنزیه ساحت الهی در ذات و فعل از قبایح عقلی و نفی تشبیه عوالم غیبی و فرامادی به عوالم حسی و مادی مورد اشاره قرار گرفته و از بعد ایجابی نیز پنج اصل: فهم پذیری متشابهات، نقش راه گشای دلالت های قرآنی به مثابه محکمات، نقش روش گذارانه روایات، تاکید بر اصول عقلی برهانی و نهایتا توجه به نکات اصیل ادبی و لغوی مطرح شده است.
تاویل کلامی ، آیه 7 آل عمران ، محکم ، متشابه ، راسخان در علم
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.