ارزیابی عملکرد سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک با آبپاش متحرک در شهرستان خاش

هدف از تحقیق ارزیابی از 8 سامانه آبیاری بارانی کلاسیک با آبپاش متحرک در شهرستان خاش می باشد. جهت انجام کار ابتدا آب و خاک هر سامانه از نظر کیفیت، شدت نفوذپذیری خاک، شوری و قلیاییت مورد بررسی قرار گرفت. فشار و دبی آبپاش ها در آذر ماه 1397 اندازه گیری شد. آنگاه شاخص های ارزیابی یکنواختی کریستیان سن (CU)، یکنواختی توزیع (DU)، راندمان کاربرد واقعی (AELQ) و پتانسیل ربع پایین (PELQ)، راندمان تبخیر و بادبردگی (WDEL)، تلفات نفوذ عمقی (DP)، کفایت آبیاری (ADir) و راندمان کاربرد (Ea) محاسبه شد. میانگین یکنواختی کریستیان سن1/76 درصد، یکنواختی توزیع 2/65 درصد، راندمان واقعی کاربرد 3/43 درصد و راندمان پتانسیل ربع پایین 9/44 درصد، تلفات تبخیر و باد 1/22درصد، تلفات نفوذ عمقی 8/21 درصد، کفایت آبیاری 2/79 درصد و راندمان کابرد 06/56 درصد به دست آمد. آبیاری در سامانه های 3، 6 و 8 به صورت کامل انجام شده بود و در سایر سامانه ها مقادیر راندمان واقعی و پتانسیل کاربرد ربع پایین با هم برابر بود. سامانه های 2، 3، 6 و 8 ضریب یکنواختی و یکنواختی توزیع کمتر از مقدار توصیه شده مریام و کلر داشتند. طراحی نامناسب سامانه ها، استفاده هم زمان بیش از یک آبپاش، ضعف مدیریت بهره برداران و استفاده از لوازم فرسوده، از دلایل پایین بودن یکنواختی توزیع و راندمان کاربرد در این سامانه ها بود. همچنین مطالعات نشان داد در اکثر طرح ها، راندمان عملکرد سامانه ها پایین بود. لذا جهت رفع مشکلات لوازم و لوله های کهنه و خراب و آبپاش های معیوب باید از سامانه ها حذف گردد. ایستگاه پمپاژ جهت تامین فشار مورد نیاز مجددا مورد بررسی قرار گیرد و به کشاورزان استفاده صحیح از سامانه ها را آموزش دهند.