مقایسه تاثیر دو ترکیب پیش درمان دارویی دکسمدتومدین- فنتانیل و میدازولام- فنتانیل در بیماران تحت عمل جراحی کاتاراکت

بیماری کاتاراکت یکی از شایعترین بیماری های چشم به ویژه در افراد سالمند می باشد و بیشتر این بیماران نیاز به عمل جراحی دارند و مرحله ی بیهوشی و آرام بخشی در این بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مطالعه بر آن شدیم که ترکیب دارویی دکسمدتومدین-فنتانیل را با میدازولام-فنتانیل در جراحی کاتاراکت مقایسه کنیم.

مطالعه حاضر از نوع مطالعه مورد- شاهدی بود که در فاصله مهر تا آبان 1398 در بیمارستان فارابی انجام شد. تعداد 70 بیمار براساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه 35 نفری تقسیم شدند. یک گروه از بیماران ترکیب دارویی دکسمدتومدین-فنتانیل (گروه دکسمدتومدین) و گروه دیگر ترکیب میدازولام- فنتانیل (گروه میدازولام) دریافت داشتند.

اختلاف فشارخون سیستولیک و دیاستولیک حین عمل در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (0/150=p). در حالی که افرادی که دکسمدتومدین دریافت کرده بودند به طور معناداری ضربان قلب حین عمل پایین تری داشتند (0/001<p). اختلاف فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین تعداد ضربان قلب پس از عمل در گروه دکسمدتومدین کاهش بیشتری از نظر آماری نشان می داد (0/001<p). میزان آرام بخشی بیماران پس از عمل در دو گروه تفاوت آماری قابل توجه نداشت (0/93=p). هچنین میزان رضایتمندی جراح در دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (0/17=p). بروز تهوع و استفراغ هم در دو گروه مشابه بود.

فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب به دنبال سدیشن با دکسمدتومدین کاهش می یابد، بنابراین توصیه می شود در اعمال جراحی کوتاه و به ویژه در بیماران با همودینامیک ناپایدار از دکسمدتومدین با احتیاط بیشتری استفاده شود.