مقایسه ی اسکار ناشی از دو روش جراحی به صورت برش زیر پلاتیسما و روی پلاتیسما و ترمیم پلاتیسما در برش کلار گردنی در جراحی تیروئیدکتومی

 عمده ترین روش درمان جراحی سرطان تیرویید، تکنیک توتال تیروییدکتومی بر پایه ی ایجاد برش گردنی و سپس، جدا کردن فلپ پلاتیسما است، اما همین برش، باعث ایجاد اسکار طولانی می شود که می تواند رضایت بیماران را کاهش دهد و کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر نوع فلپ و ترمیم و عدم ترمیم عضله ی پلاتیسما در شدت اسکار بعد از عمل جراحی تیروییدکتومی بود.

 در این کارآزمایی بالینی، 160 بیمار از فروردین 1396 تا فروردین 1397 در بیمارستان الزهرا (س) و بیمارستان امام رضای (ع) اصفهان انتخاب و به چهار گروه به روش بلوک های تصادفی تقسیم شدند؛ بدین صورت که در گروه های A و B از فلپ پلاتیسما استفاده شد و در گروه های C و D، از فلپ زیرجلدی و روی پلاتیسما استفاده شد. در گروه های A و C، عضله ی پلاتیسما ترمیم شد و در گروه های B و D عضله ی پلاتیسما ترمیم نشد. سپس، این چهار گروه، مطابق با نمره ی Vancouver و رضایت بیمار از زیبایی اسکار طی 6 ماه پی گیری شدند.

 نمره ی Vancouver به وسیله ی فلپ زیرجلدی، تفاوت معنی داری با نتیجه ی فلپ پلاتیسما نداشت، اما ترمیم پلاتیسما معنی دار بود. در انتهای مطالعه، میزان رضایت مندی (از طریق رتبه بندی پنج گانه ی لیکرت) در بیماران با نمره ی Vancouver آن ها به طور قابل توجهی همبستگی داشت.

هر دو نوع فلپ کارامد هستند، اما بهتر است ترمیم عضله ی پلاتیسما جهت رضایتمندی بیماران انجام گیرد.