مطالعه سه نوع هاضم بی هوازی آزمایشگاهی جهت آزمون شرایط موثر بر تولید زیست گاز

تولید و استفاده از زیست گاز (Biogas)، به عنوان یک سوخت تجدیدپذیر جایگزین، می تواند به کاهش استفاده از انرژی-های فسیلی و بالطبع کاهش اثرات زیست محیطی ناشی از این انرژی های فسیلی و افزایش امنیت انرژی بیانجامد. تولید زیست گاز تابع شرایط خاصی است و از پارامترها و شاخص های زیادی از جمله اسیدیته، زمان ماند، دما، شدت همزدن و... تاثیر می پذیرد. وجود یک هاضم آزمایشگاهی برای کنترل و تشخیص بهترین شرایط، از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین سه طرح اولیه برای ساختمان هاضم بی هوازی با در نظر گرفتن مزایا و معایب انواع هاضم ها، عوامل موثر بر تولید زیست گاز و در نظر گرفتن هزینه ساخت هاضم، برای هضم پسماندهای مایع، ساخته شدند. در این هاضم ها، امکان کنترل پارامترهای موثر در تولید زیست گاز (دما، همزن، اسیدیته، غلظت و زمان ماند مواد) فرآهم بود؛ همچنین به سامانه ای برای اندازه گیری مقدار گاز تولید شده مجهز شده بودند. این هاضم ها از نوع ناپیوسته بوده و امکان اجرای طرح های آزمایشی، برای مطالعه اثر پارامترهای موثر بر تولید زیست گاز، پیش بینی شد. هاضم های ناپیوسته برای آزمایش موادی که نیاز به زمان ماند بالاتری دارند، از جمله زیست توده لیگنوسلولزی مناسب تر از هاضم های پیوسته هستند. همچنین با توجه به بدنه شفاف این هاضم ها، امکان مطالعه تیمارهای نوری نیز وجود داشت. مهمترین و مشکل ترین بخش ساخت، امکان آب بندی درزها بود. در مقایسه سه هاضم ساخته شده، در صورت امکان آب بندی مناسب، هاضم شیشه ای بهترین نوع هاضم بوده و تقریبا همه الزامات مورد نیاز برای آزمون مولفه های تاثیرگذار بر تولید زیست گاز را فرآهم می کند. مشکل اصلی آن، امکان نشت هوا و نفوذ مایع و اتصال و سوختن الکتروموتور است. به دلیل انعطاف پذیری بدنه هاضم های پلی اتیلنی، امکان بی هوازی کردن این نوع هاضم به راحتی ممکن بود. عیب آن نیز الزام به همزدن دستی یا معناطیسی و خطای احتمالی در اندازه گیری حجم گاز تولیدی بود. استفاده از ارلن خلاء، درپوش لاستیکی، نیدل و هپارین لاک، به بهترین شکل ممکن، ملزومات مورد نیاز یک هاضم بی هوازی را فرآهم کرد اما همزنی در این طرح نیز به صورت دستی یا با استفاده از همزن مغناطیسی صورت می گیرد.