کارایی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پذیرش درد و کنترل عواطف بیماران مبتلا به سرطان

تجربه درد و کنترل عواطف در افراد مبتلا  سرطان می تواند بر ابعاد مختلف روانشناختی و اجتماعی تاثیرگذار باشد. پژوهش حاضر  با هدف بررسی کارایی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر بر پذیرش درد و کنترل عواطف بیماران مبتلا به سرطان انجام شد.

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون  پس آزمون با گروه کنترل  بود . جامعه آماری این پژوهش  را مردان مبتلا به سرطان شهرستان  کهگیلویه در سال 1397 تشکیل دادند. نمونه آماری 26مرد مبتلا به سرطان بود که به روش هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (13 آزمودنی) و گروه کنترل (13 آزمودنی) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های پذیرش درد مک کراکن و وولس (2004) و  کنترل عواطف ویلیامز و چامبلز (1997)، استفاده شد. گروه آزمایش در طی 8 جلسه ی 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس  چند متغیره  (مانکووا) وتک متغیره تجزیه (انکووا) در نرم افزار SPSS  تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد  بر تمایل به درد، مشارکت فعال و نمره کلی پذیرش درد، خشم، خلق افسرده، اضطراب، عاطفه مثبت و نمره کلی کنترل عواطف در مرحله پس آزمون  موثر بوده است، اما ماندگاری اثر نداشته است (05/0>p). 

روان شناسان می توانند از نتایج پژوهش حاضر جهت داخلات درمانی مبتنی بردرمان پذیرش و تعهد افزایش پذیرش درد و کنترل عواطف بیماران مبتلا به سرطان استفاده کنند.