بررسی شیمی رسوبات پیرامون قفس های پرورش ماهی در منطقه جنوبی دریای خزر (منطقه نوشهر)

استقرار قفس آبزی پروری در مکان مناسب با حداقل اثرات نامطلوب براکوسیستم همراه خواهد بود. لذا، در پایش پرورش ماهی در قفس، کیفیت رسوب بسیار با اهمیت می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی برخی پارامترهای شیمی رسوبات پیرامون قفس های پرورش ماهی در حوزه جنوبی دریای خزر (منطقه نوشهر) می باشد. نمونه برداری در چهار مرحله از دوره پرورش طی سال 97-1396، در ایستگاه های سایه قفس، فاصله 200 متر و 1000 متر از قفس ها در چهار جهت جغرافیایی انجام پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که تغییرات فرم های مختلف فسفر از قبیل فسفر جذب سطحی (Loosely-P)، فسفر متصل به آهن (Fe-P)، فسفر متصل به آلومینیم (Al-P)، فسفر قابل دسترس (Bioava.-P)، فسفر متصل به کلسیم (Ca-P)، فسفر معدنی (TIP)، فسفر باقیمانده (Res.-P) و فسفر کل (TP) بترتیب برابر 8/13-2/1، 114-22، 121-12، 211-37، 2170-61، 2223-150، 937-0 و 2283-203 میکروگرم برگرم وزن خشک بوده است. غلظت اشکال مختلف فسفر در رسوبات بترتیب Ca-P> Res.-P >Fe-P>Al-P>Loosely-P ثبت گردید. همچنین تغییرات میزان pH، پتانسیل اکسیداسیون و احیاء (Eh) و درصدکربن آلی (TOC%) بترتیب برابر60/8-05/8 ، (83-)- (67-) و 87/7-36/1 درصد بوده است. این مطالعه نشان داد که در جذب و رهاسازی فسفر جذب سطحی، فسفر متصل به آهن (Fe-P) و فسفر متصل به آلومینیم (Al-P) بترتیب عامل دما، پتانسیل اکسیداسیون احیاء و pH نقش بارزی ایفاء کردند. با مقایسه کربن آلی کل (60/2-97/1 درصد) با حد آستانه ای مجاز مشخص گردید که رسوبات منطقه نوشهر در گروه اثرات متوسط آلودگی قرار داشت.