بازشناسی نقش نشانه های شهری در فرآیند مسیریابی گردشگران با میزان آشنایی متفاوت با محیط؛ مطالعه موردی محله پایین خیابان شهر مشهد

تصویر مقصد گردشگری به عوامل مختلفی وابسته است و در انتخاب گردشگران بسیار دارای اهمیت است. سهولت مسیریابی گردشگران و جستجوی اطلاعات در محیط در شکل گیری تصویر مثبت از مقاصد تاثیرگذار است. یکی از عوامل موثر بر فرآیند مسیریابی نشانه های شهری هستند و از آنجایی که میزان آشنایی گردشگران مختلف با محیط تفاوت دارد، لذا نشانه ها در رفتار مسیریابی افراد موثر است. این پژوهش با هدف افزایش سهولت مسیریابی گردشگران به تحلیل نقش نشانه های شهری در رفتار انتخاب مسیر افراد با میزان آشنایی متفاوت با محیط می پردازد.

روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت پیمایشی است. برای گردآوری اطلاعات از بازدید میدانی، پرسش نامه و تکنیک نقشه های شناختی استفاده شده است. گروه هدف گردشگران محدوده هستند و حجم نمونه آماری برای پاسخگویی به هدف پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 359 نفر محاسبه شده است و به صورت نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند تکمیل شده است. تحلیل اطلاعات از روی هم اندازی نقشه های شناختی گردشگران انجام شده است.

یافته های پژوهش حکایت از آن دارد که گردشگران ناآشنا غالبا شناخت از طریق آشنایی اطلاعات، آشنایی آموزش و آشنایی خودایمنی با محدوده داشته اند. در ویژگی های نشانه ها رازآمیزی، هیجان و تنوع در فواصل نزدیک برای اطمینان از تعیین مسیر صحیح برای آنها اهمیت دارد.

این در حالی است که گردشگران آشنا بیشتر آشنایی تجربه، آشنایی نزدیکی، آشنایی خودارزیابی و آشنایی انتظار دارند. تعدد نشانه ها و قابلیت رویت پذیری از فواصل دور برای آنها اهمیت دارد و افراد آشنا در فواصل دورتری نیاز به دنبال کردن نشانه ها دارند.