رابطه مهارت های ارتباطی و سبک های مذاکره با میزان تعارض در کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه آزاد

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه مهارت های ارتباطی و سبک های مذاکره با میزان تعارض در کارشناسان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های آزاد شمال غرب کشور است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های آزاد شمال غرب کشور به تعداد 49 نفر است که به علت محدود بودن تعداد افراد جامعه تمام افراد جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های مهارت های ارتباطی برتون [1] (1990)، سبک های مذاکرات سازمانی پیر [2] (1989) و میزان تعارض شغلی دوبرین [3] (1985) و همچنین پرسشنامه مشخصات فردی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از روش های تعیین میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و ترسیم جداول و در بخش آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مهارت های ارتباطی با میزان تعارض رابطه معنادار مثبت وجود دارد، ولی بین سبک های مذاکره با میزان تعارض رابطه معنا داری مشاهده نشد. همچنین بین مهارت های ارتباطی و سبک های مذاکره رابطه مثبت معنادار وجود دارد. با توجه به وجود ارتباط معنادار بین مهارت های ارتباطی با میزان تعارض و همچنین وجود رابطه معنادار بین مهارت های ارتباطی و سبک های مذاکره، پیشنهاد می شود مسیولان بالادستی سازمان با فراهم کردن زمینه های آموزش و افزایش مهارت های ارتباطی و سبک های مذاکره موجب کاهش تعارض در سازمان شوند.