تاثیر موسیقی تند بر پاسخ عملکرد بی هوازی ورزشکاران زن و مرد جوان
شنیدن موسیقی هنگام فعالیت ورزشی، برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی و روان شناختی را بهبود می بخشد. هدف پژوهش حاضر تاثیر موسیقی بر پاسخ عملکرد بی هوازی ورزشکاران مرد و زن جوان بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 14 پسر (میانگین سنی 58/1±28/22 سال) و 10 دختر دانشجوی تربیت بدنی (میانگین سنی 85/1±30/21 سال) به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد به روش تعادل مخالف در دو جلسه، با و بدون موسیقی تند، آزمون وینگیت را اجرا کردند. شاخص های عملکرد بی هوازی (اوج، میانگین و درصد افت توان) در افراد اندازه گیری شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS (آزمون تحلیل واریانس دوعاملی) در سطح معناداری 05/0≤ P تجزیه وتحلیل شدند نتایج نشان داد که متغیرهای اوج توان و میانگین توان بی هوازی در شرایط با موسیقی بالاتر از بدون موسیقی بود (049/0=P و 01/0=P). زمانی که اثر موسیقی و جنسیت با هم بررسی شد، نتایج، اختلاف معناداری را نشان نداد و موسیقی به یک اندازه در دو جنس تاثیر داشت. در مورد درصد افت توان، اختلاف معناداری بین اجرا با و بدون موسیقی مشاهده نشد. در بررسی تاثیر جنسیت نیز اختلاف معناداری بین زنان و مردان مشاهده نشد (05/0>P). اما زمانی که اثر موسیقی و جنسیت با هم بررسی شد، زنان افت توان کمتری را در پاسخ به موسیقی نشان دادند (05/0=P). به طور کلی، موسیقی تند تاثیر معناداری بر بهبود عملکرد بی هوازی مردان و زنان ورزشکار دارد و زنان افت توان کمتری را نسبت به مردان، هنگام اجرای فعالیت بی هوازی همراه با موسیقی نشان می دهند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.