تجزیه و تحلیل حوادث شغلی شرکتهای تولیدی استان سمنان در سال های 1394-1392

حوادث و آسیب های ناشی از کار از عوامل مهم منجر به مرگ در جهان محسوب می شوند. تجزیه و تحلیل حوادث شغلی نقش کلیدی در اقدام های پیشگیرانه دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی, انواع و علل حوادث و آسیب های شغلی در صنایع استان سمنان اجرا شده است.

 طرح مطالعه حاضر پیمایشی و در مقطع زمانی 1394-1392 است. گزارش 721 حادثه در طی بازه مذکور از منابع داده های سازمان تامین اجتماعی بررسی شده است. در این پژوهش میزان شیوع حوادث در محیط کار تعیین و همچنین ارتباط بین صدمات شغلی با عوامل فردی و عوامل مرتبط با کار بررسی گردید.

 میزان تکرار حوادث سمنان در سال های 1392، 1393 و 1394 به ترتیب 1.46 ، 1.54 و 1.40 است. اکثر حوادث سمنان در گروه مردان متاهل با رده سنی 45-24 سال و سطح تحصیلات دیپلم و پایین تر در نوبت کاری صبح به وقوع پیوسته است. بیشترین آمار ثبت شده در مورد نوع حادثه، نوع جراحت ایجاد شده و عضو حادثه دیده به ترتیب برخورد با اجسام تیز و موانع (%25)، ضربدیدگی (%30) و اندام حرکتی فوقانی (%44) است. نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری میان نوبت کاری و حوادث شغلی و همچنین بین نوع حوادث و آسیب های ایجاد شده وجود دارد (0.05>p).

اقدامات پیشگیرانه حوادث شغلی باید بر سنجه های نوع و علل حوادث وآسیب ها متمرکز شود. در این راستا آموزش های لازم برای کارشناسان ایمنی و بهداشت کار با هدف اجرای فرایند تحقیق حادثه در محیط کار، گزارش دهی و چگونگی تجزیه و تحلیل حوادث  پیشنهاد می گردد.