بررسی تغییرات برخی از مشخصه های مورفولوژی و فیزیولوژی سیاه تاغ (Haloxylon ammodendron) آلوده به فلزات سنگین

سیاه تاغ یکی از مهم ترین گزینه های توسعه پوشش گیاهی و همچنین مبارزه با پیشرفت بیابان است، لذا شناخت رفتار و تغییرات مورفوفیزیولوژیکی آن در برابر تنش فلزات سنگین بسیار مهم است. زیرا از این طریق اثرات مثبت یا منفی فلزات سنگین بر مشخصه های مورفوفیزیولوژیکی آن مشخص می شود و می توان دامنه گسترش آن را در مراتع مناطق خشک فراهم کرد. در این تحقیق دو ترانسکت به موازات هم به طول یک کیلومتری در نظر گرفته شد و در امتداد هر ترانسکت پنج سایت نمونه برداری به فاصله 200متری انتخاب شد. در مجموع، در سه منطقه 60 نمونه از اندام هوایی و ریشه سیاه تاغ جهت اندازه گیری فلزات سنگین (کروم (Cr)، کبالت (Co) و کادمیم (Cd)) و اندازه گیری برخی از مشخصات مورفولوژی و فیزیولوژی سیاه تاغ برداشت گردید. داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS 22 با روش تجزیه واریانس و آزمون دانکن مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف از نظر میزان مشخصات مورفولوژی به جز قطر و محیط یقه با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند. همچنین نتایج از اختلاف معنی دار بین سه تیمار از نظر کلروفیل a وb ، کلروفیل کل، کارتنویید و پرولین حکایت داشت (05/0<p). بیشترین میزان ارتفاع (4/126)، قطر (5/137)، سطح تاج (65/1)، محیط تاج (95/4)، شاخص رشد (31/1)، کلروفیل a (68/1)، کلروفیل b (32/0)، کلروفیل کل (09/2)، کارتنویید (95/5) مربوط به مناطق شاهد و بیشترین میزان پرولین (16/19) مربوط به منطقه آلوده بود. همچنین تیمارهای مختلف در اندام هوایی و ریشه از نظر میزان کروم، کبالت و کادمیم با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند (05/0<p).