تحلیل و نقد مهدویت تبعی (باطنی) و مولفه های آن در منظومه اعتقادی صوفیه گنابادی

مطابق عقیده تشیع حضرت مهدی (ع) به عنوان آخرین امام و ودیعه الهی، ولایتی تام و مطلق از جانب خداوند متعال دارد. پررونق‌ترین طایفه صوفی شیعه در دوران اخیر«گنابادی»ها هستند. اقطاب صوفیه گنابادی معتقدند بخشی از این هدایت و ولایت امام در زمان غیبت کبری که مهدویت تبعی و هدایت باطنی امت است به آنها موکول شده و هدایت ظاهری به فقها سپرده شده است. مهم‌ترین گزاره‌ها و مولفه‌های اعتقادی آنان بیعت با اقطاب، اطاعت محض، و مفهوم اجازه است. ایشان معتقدند، بیعت با قطب در طول بیعت با امام است و در صورت عدم بیعت با قطب، شخص تحت ولایت کلیه امام قرار نمی‌گیرد. هم‌چنین شخص باید مطیع و سرسپرده محض به شیخ باشد حتی اگر از شیخ عصیان و گناهی ببیند، و اجازه همان مجوز دستگیری معنوی است که به صورت نص شفاهی به قطب اول داده شده و اقطاب دیگر به واسطه وی این اجازه را دارند.