ارزیابی تغییرپذیری گام برداری افراد ناشنوا و مقایسه آن با افراد شنوا پس از یک دوره تمرینات حسی عمقی

شاخص تغییرپذیری گام برداری یک شاخص مهم در درمان کلینیکی افراد با مشکلات گام برداری می باشد. از آن جایی که تاکنون تغییرپذیری گام برداری در افراد ناشنوا مورد ارزیابی قرار نگرفته است، لذا هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرپذیری گام برداری افراد ناشنوا و مقایسه آن با افراد سالم می باشد.

جامعه آماری این پژوهش افراد ناشنوا و گروه با شنوایی عادی بودند که از بین آنها 10 نفر (با دامنه سنی 8 تا 14 سال) که داوطلب شرکت در این پژوهش بودند و نیز تعداد 10 نفر از افراد با شنوایی عادی با سن و ویژگی های آنتروپومتریکی مشابه انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزار سیستم تحلیل حرکتی سه بعدی vicon، برای اندازه گیری متغیر کینماتیکی جهت گام برداری افراد استفاده شد. در مقایسه درون گروهی از روش آماری تی تست وابسته و در مقایسه بین گروهی از  تی تست مستقل استفاده شد. کلیه مراحل تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با سطح معنا داری P<0.05 انجام پذیرفت.

نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که تغییرپذیری در اثر تمرینات تداخلی حسی-عمقی در گروه ناشنوا کاهش یافت؛ اما این تغییر معنی دار نبوده است (05/0<p). همچنین اختلاف بین دو گروه قبل و بعد از تمرینات معنی دار نبوده است  (05/0<p). با توجه با نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود که در برنامه تربیت بدنی مدارس این کودکان برنامه های تعادلی با تاکید بر بهبود سیستم های تعادلی به ویژه سیستم حسی- عمقی گنجانیده شود.