بررسی سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسما گوندی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قائم مشهد

چکیده توکسوپلاسما گوندی یک پروتوزویید داخل سلولی با شیوع جهانی می باشد که طیف گسترده ای از میزبان ها مانند انسان، پستانداران خانگی و پرندگان را آلوده می کند. انسان ها و سایر مهره داران به وسیله اووسیت به طور غیرمستقیم آلوده به انگل می شوند. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژی بیماری توکسوپلاسما گوندی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قایم مشهد در سال 1394 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در ارتباط با 306 زن و مرد مراجعه کننده به بیمارستان قایم در سال 1394 انجام شد. در صورت رضایت فرد، پرسشنامه مشخصات دموگرافیک توسط یک فرد آموزش دیده تکمیل می گردید و به طور هم زمان خون گیری برای تشخیص توکسوپلاسموز انجام می شد. بدین منظور، از هر فرد پنج سی سی خون گرفته شد و به مدت 10 دقیقه با 2000 دور در دقیقه سانتریفوژ گردید. در ادامه، از آزمونELISA  برای اندازه گیری IgG (Immunoglobulin G) و IgM (Immunoglobulin M) ضد توکسوپلاسما گوندی استفاده گردید و داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 و آزمون های T-test وFisher-exact  تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی بیماران 8/5±56/25 سال بود. از میان 306 بیمار، 270 نفر (2/88 درصد) زن و 36 نفر (8/11 درصد) مرد بودند. بر مبنای نتایج اختلاف معناداری بین سن و شیوع توکسوپلاسما گوندی وجود داشت (05/0P<)؛ اما بین جنس و شیوع این تک یاخته اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0<P). همچنین، شیوع کلی IgG معادل 34 درصد به دست آمد که این میزان در بین زنان و مردان به ترتیب برابر با 4/34 و 6/33 درصد بود. شیوعIgM  نیز در مجموع معادل 6/6 درصد محاسبه گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شیوع توکسوپلاسموز در مشهد مانند دیگر مناطق و شهرهای ایران بالا می باشد و در این زمینه می بایست اقدامات لازم جهت پیشگیری انجام شود.