گرایش به نظامی گری در راهبردهای امنیتی عربستان در خلیج فارس، دلایل و پیامدها (با تاکید بر خریدهای نظامی از آمریکا در راستای سند امنیتی ترامپ و اوباما)

درحالی که خلیج فارس به عنوان مهم ترین منطقه راهبردی و امنیتی عربستان شناخته میشود، بهدلیل ضعف در قدرت نظامی و تسلیحاتی، این کشور همواره در قالب ساختارهای امنیتی فرامنطقهای در این منطقه تحت عناوین تیوری نیکسون، مهار دوجانبه، اعطای پایگاه های مستقیم و غیرمستقیم نظامی به دول غربی و... ایفای نقش نموده است. بعد از حادثه یازده سپتامبر و بروز مشکلات و شواهدی دال بر بی اعتمادی آمریکا نسبت به عربستان و ازطرفی کاهش محسوس حضور نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس به علت آثار تبعی بحران مالی در غرب، عربستان با چرخش در راهبردهای امنیتی از اتکای به غرب، به نظامیگری در قالب استراتژیهای گسترش کمی و کیفی نیروهای نظامی، ازجمله افزایش خریدهای نظامی روی آورد. نتیجه این راهبرد عربستان ایجاد و گسترش رقابت تسلیحاتی و امنیتی تر شدن روابط آن کشور به ویژه با ایران بوده است. سوال اصلی تحقیق این است که علل و پیامدهای گرایش عربستان به راهبرد نظامیگری و رقابت تسلیحاتی در خلیج فارس به ویژه در دوران اوباما و ترامپ چیست؟ برای پاسخ به این سوال از روش توصیفی و تحلیلی برای بررسی یافته های پژوهش استفاده شده و ابزار گردآوری اطلاعات، استفاده از برخی منابع کتابخانه ای و تحلیل متن اسناد راهبردی - امنیتی آمریکا در دوران ریاست جمهوری اوباما و ترامپ است. یافته های تحقیق نشان میدهد که هدف اصلی این راهبرد سعودیها، کاهش  نفوذ منطقهای ایران و افزایش قدرت رقابت منطقهای عربستان با جمهوری اسلامی ایران میباشد.