ارزیابی مدل های مبتنی بر اقلام تعهدی برای کشف مدیریت سود

این تحقیق به ارزیابی 9 مدل کشف مدیریت سود می پردازد. ارزیابی انجام شده در این تحقیق بر پایه بررسی توانمندی هر یک ازمدل ها از نظر رویارویی با دو نوع خطای شناخته شده در استنتاج آماری موسوم به خطاهای نوع اول (آلفا) ونوع دوم (بتا) می باشد .احتمال بروز این دو خطا، ملاکی برای قضاوت در مورد صحت روش تحقیق بکار رفته در تحقیقات مدیریت سود و اعتبار استنتاجات حاصل از آن است . درهمین راستا و برای تجزیه وتحلیل تجربی مدل ها، آزمون مدیریت سود در سطح سه نمونه ی جداگانه صورتپذیرفت: الف) نمونه ای تصادفی متشکل از 1000 مشاهده شرکت-سال؛ ب) نمونه متناظر دیگری براساس نمونه الف، که از طریق یک فرآیند شبیه سازی مدیریت سود مقادیر ثابت و معینی به سود و اقلام تعهدی آن افزوده شد؛ پ) نمونه ای از شرکت هایی که شواهدی قابل قبول مبنی بر دستکاری سود از سوی آنها وجود داشت.نمونه الف برای بررسی خطای نوع اول طرح ریزی گردید. بصورت کلی خطای نوع اول زمانی روی می دهد که محقق به استنادآزمون، گزاره درست (فرضیه صفر) را رد می نماید. در تحقیقات مدیریت سود خطای نوع اول وقتی است که فرضیه ی صفر عدم مدیریت سود، رد می شود؛ در حالی که واقعا مدیریت سود وجود نداشته و فرضی ه ی صفر درست است. نمونه های ب و پ برای آزمونخطای نوع دوم طرح ریزی شده بودند . بصورت کلی خطای نوع دوم وقتی روی می دهد که محقق به استناد آزمون، گزاره نادرست (فرضیه صفر) را به خطا درست می پندارد و می پذیرد. در تحقیقات مدیریت سود، خطای نوع دوم وقتی روی می دهد که فرضیه ی عدم مدیریت سود رد نمی شود، درحالی که واقعا مدیریت سود وجود داشته و فرضیه ی صفر نادرست است.یافته های این تحقیق نشان می دهد از مدل های مورد بررسی، درکل مدل های مبتنی بر روش های برآورد رگرسیونی از توان بیش ترینسبت به سه مدل هیلی، دی آنجلو و تعدیل شده ی دی آنجلو برخوردارند . ازمیان روش های رگرسیونی، روش اصلی جونز (1991) ازتوان کمتری برای تبیین مدیریت سود برخوردار است .در مورد ویرایش های بعدی مدل جونز، ویرایش تعدیل شده ی جونز 1995 ومدل ساده ی دی چاو 2002 ، و مدل جامع دی چاو 2002 و نسخه های تورم زدایی شد ه ی آن از توان قابل قبولی برای کشف مدیریت سود برخوردار بودند