نقش علوم رفتاری در مقابله با ویروس کرونا (COVID-19): یک مطالعه مروری نقلی

در این مطالعه مروری نقلی، شواهد مفیدی از نقش علوم رفتاری در مبارزه با شیوع ویروس کرونا ارایه می شود. ما در این مقاله جامع و میان رشته ای، پنج موضوع را بررسی کرده ایم: شستن دست ها، دست زدن به صورت، قرنطینه کردن خود، همکاری با دیگران در اجرای یک رفتار جمعی و واکنش به اطلاع رسانی در مورد بحران. در این زمینه، بیش از 100 مقاله مرتبط مورد تحلیل واقع شدند. نتایج این پژوهش نشان داد مداخلات رفتاری در تقویت شست وشوی دست ها موثر هستند اما در کاهش میزان دست زدن به صورت تاثیری ندارند؛ حمایت های اجتماعی و برنامه های رفتاری، اثرات روانی منفی قرنطینه را کاهش می دهند، و به این ترتیب، عدم تمایل مردم به قرنطینه شدن را کم می کنند؛ گفت وگوی زیاد در مورد «بهترین چیز برای همه»، هویت گروهی قوی و نیز پذیرش اجتماعی انطباق با شرایط جدید در تقویت رفتار کمک به دیگران نقش دارند؛ مولفه های ارتباطات و اطلاع رسانی موثر بحران عبارتند از سرعت، صداقت، اعتبار، همدلی و ترویج رفتارهای فردی مفید؛ و در نهایت، بهترین راه برای بیان میزان خطر این است که طیفی از آمار و ارقام را ارایه دهیم و با اطمینان کامل آمار را بیان نکنیم (زیرا مشخص کردن یک بازه حداکثری ممکن است ادراک عمومی را دچار سوءتعبیر کند). یافته های این مطالعه نه تنها برای دولت و مسیولان بهداشت عمومی، بلکه برای سازمان ها و جوامع نیز مفید خواهد بود.