بازسازی مراحل اعمال تنش دیرین درکوه های شکراب واقع درزون زمین درز سیستان

منطقه ی مورد مطالعه (کوه های شکراب) در زون زمین درز سیستان واقع گردیده است. هدف این پژوهش بررسی تغییرات الگوی تنش (جهت گیری مسیرهای تنش و شکل بیضوی تنش) در واحدهای نیوژن، پالیوژن و واحدهای قدیمی تر می باشد. در این پژوهش مشخصات مربوط به ساختارهای شکنا (گسل ها) با استفاده از نرم افزار وین تسور تفسیر گردید. بررسی های ساختاری و تحلیل مراحل اعمال تنش دیرین در کوه های شکراب نشان می دهد که عملکرد رژیم تنش در زمان کرتاسه به صورت فشارشیبا موقعیت محورهای اصلی تنش 26/337=1σ،06/070=2σ، 64/172=3σو نسبت تنش 0.1بوده است که باعث بالاآمدگی پریدوتیت ها و افیولیت ها در بخش شرقی منطقه ی مورد مطالعه گردیده است.دومین مرحله ی تنش به صورت امتدادلغز و ترافشارشی با موقعیت محورهای اصلی تنش 31/003=1σ، 26/110=2σ، 47/232=3σ و نسبت تنش 0.29 بوده است، بیشترین فرایش واحد های آذرین مربوط به قسمت شرقی کوه های شکراب است در این مناطق رژیم تنش به صورت محلی از امتدادلغز به تراکششی تغییر کرده است که ناشی از تغییر محلی جهت تنش در این مناطق می باشد. سومین مرحله ی رژیم تنش در کوه های شکراب به صورت امتدادلغز با موقعیت محورهای اصلی تنش 10/060=1σ، 72/227=2σ، 08/152=3σو نسبت تنش 0.5 می باشد.نتایج مربوط به تحلیل تنش دیرین در کوه های شکراب نشان می دهد که محور تنش بیشینه (1σ) در واحدهای کرتاسه در جهت 337N، در واحدهای ایوسن در جهت 003N و در واحدهای کواترنری در جهت 060N می باشد.