اثر چاقی با رژیم غذایی پرچرب و تمرینات ورزشی تناوبی و تداومی بر SIRT1 بافت چربی احشایی و مقاومت به انسولین در رتهای نر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب و تمرینات ورزشی تناوبی و تداومی بر SIRT1 بافت چربی احشایی و مقاومت به انسولین در رت های نر است.

40 سر رت نر نژاد ویستار در دو گروه به مدت 10 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب (HFD، 32 سر) و رژیم غذایی استاندارد (C، 8 سر) قرار گرفتند. پس از القاء چاقی، 8 سر رت از گروه HFD و 8 سر رت گروه C قربانی شدند و سایر رت های چاق به طور تصادفی به 3 گروه کنترل چاق (OC)، تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) تقسیم شدند. پروتکل هایHIIT و MICT به مدت 12 هفته و 5 جلسه در هر هفته اجرا شدند. نمونه های چربی احشایی برای اندازه گیری مقادیر پروتیینی SIRT1 به روش وسترن بلات جمع آوری شدند.

 القاء چاقی با کاهش معنی دار SIRT1 چربی احشایی و افزایش مقاومت به انسولین همراه بود (05/0˂p). در مقابل، هر دو پروتکل HIIT و MICT مقادیر پروتیینی SIRT1 چربی احشایی را به طور معنی دار افزایش دادند (05/0˂p)، در حالی که اثرات HIIT به طور معنی دار بیشتر بود (05/0˂p). همچنین، هر دو پروتکل HIIT و MICT منجر به بهبود مقاومت به انسولین شدند (05/0˂p).

 تمرین ورزشی احتمالا می تواند نقش مهمی در تنظیم SIRT1 چربی احشایی داشته باشد و به واسطه ی آن می تواند در بهبود مقاومت به انسولین موثر باشد. همچنین به نظر می رسد افزایش در SIRT1 وابسته به شدت تمرین ورزشی باشد.