ارزیابی روش های تکراری زیرفضای کریلف برای محاسبه جریان سیال در شبکه شکستگی های مجزای سه بعدی

محاسبه جریان سیال در محیط های سنگی درزه دار یکی از موضوعات بسیار مهم در مباحث تراوایی در مهندسی سنگ است. توده سنگ شامل شبکه درهم تنیده ای از ماده سنگ و شکستگی ها است. تعداد و الگوی اتصال پذیری شکستگی ها دو عامل کلیدی کنترل کننده جریان سیال در توده سنگ هستند. یکی از روش هایی که می تواند ساختار هندسی توده سنگ را به دقیق ترین شکل ممکن نشان دهد، روش شبکه شکستگی های مجزا (DFN) است. با توجه به این که ناهمگنی و ناهمسانگردی توده های سنگی در جهات مختلف می تواند در محاسبه جریان سیال بسیار اثرگذار باشد، روش شبکه شکستگی های مجزای سه بعدی بیشتر در کانون توجه قرار دارد. محاسبه ی عددی جریان در توده سنگ مستلزم حل معادلات پرتعداد و پیچیده ای است که توسط روش های عددی نظیر روش المان محدود تولید می شوند. حل دستگاه های معادلات مذکور معمولا ساده نیست و نیازمند روش های خاصی است که یکی از بهترین آنها، روش های تکراری زیرفضای کریلف است. در این تحقیق پس از اعتبارسنجی محاسبات روش های مختلف زیرفضای کریلف با یک روش مستقیم و مدلسازی 3DEC، ارزیابی کارایی این روش ها مورد بررسی قرارگرفته و کارآمدترین آنها از طریق یک سری تحلیل های حساسیت بر روی پارامتر های دقت و سرعت انجام محاسبات، تعیین شده است. با توجه به تحلیل های انجام شده در این تحقیق، روش های CG، CR و IOM جزو سریع ترین و دقیق ترین روش های زیرفضای کریلف انتخاب شده اند. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای خوبی برای پژوهشگرانی باشد که بر روی حل جریان سیال در توده سنگ متمرکز هستند.