بررسی تاثیر اجتماعی شدن حرفه ای بر شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری در عرصه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد سال 1397-1398

اجتماعی شدن حرفه ای، جنبه حیاتی تکامل دانشجویان پرستاری می باشد. این فرایند با ورود افراد به برنامه آموزش پرستاری آغاز می شود و با اتمام آموزش پرستاری و ورود به محیط های کاری ادامه می یابد. این مطالعه باهدف تاثیر اجتماعی شدن حرفه ای بر شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری در عرصه انجام گرفته است.

این مطالعه از نوع تجربی بوده که 62 دانشجوی پرستاری در عرصه دانشگاه آزاد مهاباد به صورت سرشماری انتخاب شده و به صورت تصادفی منظم در دو گروه کنترل (31نفر) و مداخله (31نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله 15جلسه برنامه اجتماعی شدن حرفه ای را طی کردند. جهت ارزیابی و مقایسه به گروه کنترل و مداخله یک پرسشنامه دوقسمتی شامل: الف) پرسشنامه دموگرافیک و ب) پرسشنامه شایستگی بالینی داده شد. داده های جمع آوری شده تحت نرم افزار آماری SPSS25 موردبررسی و ارزیابی قرار گرفتند. برای مقایسه امتیازات حاصل از قبل و بعد مداخله از آزمون های t زوج و برای مقایسه بین گروهی از t مستقل و از آزمون اسمیرنوف کولموگروف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها استفاده گردید.

نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد برنامه آموزشی اجتماعی شدن حرفه ای که توسط گروه مداخله طی شد بر شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری در عرصه موثر است. در مقایسه نمرات شایستگی بالینی بین دو گروه مداخله و کنترل بعد از مداخله برنامه آموزشی اجتماعی شدن حرفه ای از آزمون t مستقل در سطح اطمینان 95 صدم استفاده شد. نتایج آزمون آماری t مستقل در خصوص هدف فوق نشان داد، بعد از اجرای برنامه آموزش اجتماعی شدن حرفه ای در گروه مداخله میانگین نمرات شایستگی بالینی (35/191) نسبت به گروه کنترل (52/150) افزایش یافته است که این افزایش ازنظر آماری معنادار بود (0/0001=p).

برنامه آموزشی اجتماعی شدن حرفه ای می تواند تاثیر بسزایی در ایجاد و تقویت شایستگی بالینی دانشجویان پرستاری داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که مسیولین آموزش پرستاری با الگویی سازمان یافته، مدون و منظم برنامه آموزش اجتماعی شدن حرفه ای را بر اساس راهبردهای نوین آموزشی در برنامه های درسی دانشجویان دوره کارشناسی پرستاری گنجانده تا مراتب کارایی و اثربخشی دوره های آموزش پرستاری را بهبود بخشند.