قرائات مورد تقریر عملی و تایید روایی اهل بیت ع با نگاهی به روایت حفص از قرائت عاصم

مساله قرایت قرآن کریم از آنجا که از یک سو در موضوع برخی احکام فقهی دخالت مستقیم دارد و از سوی دیگر، گاه در طریق استنباط احکام فقهی از آیات قرآن کریم قرار می گیرد، همواره مورد توجه فقها قرار داشته است. بررسی و ملاحظه این امر که کدام قرایت یا قرایات از جانب اهل بیت(تجویز و تایید شده است می تواند در احراز قرایات معتبر تاثیرگذار باشد. شناخت قرایات مجاز و معتبر، از دو راه قابل پیگیری است؛ یکی تقریر و عدم ردع اهل بیت(و دیگری تاییدات روایی صادر شده از آنان. با توجه به رواج روایت حفص از قرایت عاصم در عصر حاضر در بسیاری از بلاد اسلامی شایسته است شمول تجویز نسبت به این قرایت، بیشتر مورد توجه قرار گیرد. بررسی این موضوع نشان می دهد که هر قرایت شناخته شده و متعارفی که در عصر معصومان(دست کم گروهی از مسلمانان مطابق آن قرایت می کردند، فی الجمله مشمول تجویز است. تنها قرایاتی که با قرایت مطرح شده در روایات معتبر مطابقت ندارد و نیز قرایات شاذی که میان عموم مردم ناشناخته است، از دایره این تجویز، خارج اند.  بر این اساس، روایت حفص از قرایت عاصم نیز -جز در بخش هایی که با روایات معتبر متفاوت است- در کنار سایر قرایات و روایات راویانشان، معتبر و مجاز تلقی می شود.