ارزیابی دلالت واژه «لعن» بر تحریم

در روایات فراوانی، از واژه «لعن» درباره بعضی از کارها استفاده شده است. اندیشمندان فقه و اصول در دلالت این واژه بر حرمت بر سه باورند: اشتراک معنوی لعن میان حرمت و کراهت، تفصیل میان اخبار از لعن و انشای لعن و ظهور لعن در حرمت. در مقاله حاضر، دیدگاه اشتراک معنوی و دیدگاه تفصیل مورد مناقشه قرار می گیرد و با توجه به معنای لغوی لعن، موارد استعمال آن در قرآن و روایات و اینکه روایات مشتمل بر لعن در کلمات فقها به عنوان دلایل حرمت ذکر شده اند دیدگاه سوم پذیرفته شده است. به طور کلی، با بررسی آثار متقدمان آشکار می شود که ظهور لعن در حرمت نزد آنان از مسلمات بوده و در موارد زیادی با استناد به روایات لعن، فتوا به حرمت داده اند و تشکیک در دلالت لعن بر حرمت معمولا در آثار متاخران، پس از شیخ انصاری آغاز شده است.