برآورد ارزش تفریحی پارک ساحلی مارون با استفاده از ارزش‏گذاری مشروط (مطالعه موردی پارک ساحلی مارون بهبهان)

تعیین ارزش واقعی منابع زیست محیطی به دلیل عملکرد و خدمات زیست محیطی و مدیریت بهینه‏ی آن‏ها موضوعی مهم تلقی می شود. اخیرا اقتصاددانان به نقش منابع طبیعی و محیط زیست در رفاه انسان ها پی برده اند و تلاش های زیادی برای ارزش‏گذاری کالاها و خدمات زیست محیطی انجام داده اند. پارک ساحلی مارون در بهبهان از جمله تفرج گاه‏های مهم این شهرستان است. هدف از اجرای این تحقیق برآورد ارزش تفرجی پارک ساحلی مارون با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط است.

برای دست یابی به هدف مورد نظر و برآورد تمایل به پرداخت افراد، از الگوی لوجیت، برمبنای روش حداکثر درست نمایی استفاده شد. داده‏های مورد نیاز با استفاده از 600 پرسش‏نامه از بازدیدکنندگان این پارک به دست آمد. 

یافته‏ ها:

نتایج نشان می‏دهد که میانگین تمایل هر فرد به پرداخت برای بازدید از این پارک، 7/3243ریال و تمایل به پرداخت سالانه هر خانوار، 70/133510 ریال است.

بحث و نتیجه‏ گیری:

 نتایج بدست آمده نشان می‏‏دهند که تمایل به پرداخت افراد برای استفاده تفرجی از این منطقه کم می‏‏باشد.