ساختار و مبانی روانشناسی «میان‌فرهنگیِ تعامل»

موضع مقاله پیش رو را، روانشناسی میان فرهنگی تعامل تشکیل می دهد که همه ابعاد آن از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است. دلیل این پیچیدگی از نحوه تفکر، نوع ادراک، اهداف فردی، معیارها و تعاریف متعدد فرهنگ سرچشمه می گیرد که می توانند به مناقشه های فردی و جمعی در همه سطوح اجتماعی، سیاسی و علمی منجر شوند. محیط فرهنگی، نوع انگیزه و شرایطی که در شکل گیری ساختار شخصیت افراد نقش دارند، جهان بینی، برداشت های دینی هم از بخش های عمده این عوامل محسوب می شوند. درهم تنیدگی «حس، احساس، تفکر و شهود» در افراد، اساس مبانی تحقق پذیری و عدم تحقق تعامل را تشکیل می دهند و می توانند تعاملات جمعی، میان فردی، میان دینی، درون دینی، میان فرهنگی یا درون فرهنگی را تبدیل به عرصه های نبرد دیدگاه ها و جهانبینی ها کنند. هدف مقاله حاضر بررسی این پرسش است که چگونه می توان از تخریب و تفکر استبدادی عبور کرد و چه مکانیزم هایی برای ایجاد گفتگویی مبتنی بر استدلال وجود دارند.