نحو در عنوان های مطبوعاتی: مورد مجله ی تونسی «Le Temps»

هدف این مقاله بررسی ویژگی های نحوی عناوین روزنامه ها که در متن جایگاهی ویژه دارند. آن ها راهبردهای زبانی بسیار خاصی را به کار می گیرند و کارکردهای گوناگونی دارند. عناوین مطبوعات توجه ما را به خود جلب می کنند و، به واسطه ی ویژگی های نحوی شان و اشکال بازنمایی خبرهایی که بیان می کنند، خواه از یک گفت وگوی خبری متمایز باشد، خواه یک رویداد، از دیگر گفتمان های اطلاعاتی متمایز هستند. ارایه ی عناوین روزنامه نگاری صرفا از یک راهبرد تعلیق بهره می گیرد، زیرا روزنامه نگار همیشه به دنبال این است که عطش خواندن را در خواننده برانگیزد. عناوین می توانند متنوع باشند، به شکل گروه های اسمی، جملات دارای حذف، عبارات استفهامی و حروف ندا و اصوات هستند. خواننده بازیگر اصلی و مسیول گرفتن این تصمیم است که آیا از روی عنوان پیشنهادی، به خواندن محتوای مقاله موردنظر ادامه دهد یا نه.