نقش التهاب و تغییرات سلول های ایمنی مقیم در بافت چربی سفید افراد چاق در افزایش خطر ابتلا به سرطان: یک مرور نقلی

مقدمه چاقی یک معضل بزرگ در حوزه ی سلامت است، که شیوع آن در چند دهه اخیر افزایش قابل توجهی داشته است. با افزایش شیوع چاقی، خطر ابتلا به انواع سرطان ها، دیابت نوع دو و بیماری های قلبی-عروقی افزایش یافته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات التهاب و تغییرات سلول های ایمنی در بافت چربی سفید افراد چاق، بر افزایش خطر ابتلا به سرطان است. در چاقی افزایش بافت چربی سفید باعث تغییر فنوتیپ ماکروفاژهای مقیم بافت به M1 و در نتیجه بروز التهاب مزمن می شود. در این شرایط تعداد سلول های سرکوب گر ایمنی نظیر سلول های T تنظیمی و سلول های سرکوب گر میلوییدی در بافت چربی سفید افزایش می یابد، ولی عملکرد ضد توموری سلول های کشنده طبیعی مهار می شود. علاوه براین، تغییرات هورمونی و متابولیکی در چاقی باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان می شود: افزایش سطح هورمون هایی نظیر انسولین و لپتین منجر به فعال سازی مسیرمیتوژنیک Ras/MAPK و ارسال پیام های مهارکننده مرگ سلولی برنامه ریزی شده (آپوپتوز) در سلول های سرطانی می گردد. هم چنین بافت چربی سفید به عنوان منبع تامین انرژی برای سلول های سرطانی عمل می کند و با تولید سایتوکاین های پیش التهابی، آدیپوکاین ها و فاکتورهای پروآنژیوژنیک به رشد و متاستاز تومور کمک می کند. در مجموع چاقی با افزایش توده ی چربی سفید، بستری مناسب برای تومورزایی و مهار مسیرهای ضدتوموری فراهم می کند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.