اثر حفاظتی پالماتین هیدروکلرید بر بهبود حافظه فضایی ، ظرفیت آنتی اکسیدانی و مرگ سلولی ناحیه هیپوکامپ بر اثر ایسکمی جریان مجدد مغزی

پالماتین یک پروتوبربرین از گروه آلکالوییدها است که در مدل های حیوانی مختلف، دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی می باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که پالماتین به وسیله اثرات آنتی اکسیدانی، از آپوپتوز ناشی از سمیت جنتامایسن در بافت کلیه جلوگیری می کند. ایسکمی مغز / رپرفیوژن باعث آسیب غیرقابل برگشت به ویژه در ناحیه هیپوکامپ می شود. هدف اصلی در این مطالعه ارزیابی تاثیر نوروپروتکتیو ابستاتین بر درمان اختلالات شناختی و مرگ سلولی ناشی از ایسکمی در موش های صحرایی بود.

تعداد 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار، به سه گروه تقسیم شدند. 1 -گروه شم، 2-گروه ایسکمی ناشی از انسداد هر دو شریان کاروتید معمولی به مدت 20 دقیقه، 3- گروه تیمار که در آنها تزریق پالماتین با دوز 100 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن درون صفاقی در شروع دوره رپرفیوژن صورت گرفت و مجددا بعد از 24 و 48 ساعت، دوباره تزریق انجام شد. حافظه فضایی توسط ماز آب موریس و ظرفیت آنتی اکسیدانی بوسیله روش اسپکتوفتومتری مورد بررسی قرار گرفت و جهت ارزیابی میزان مرگ سلولی نکروزیس، از تکنیک رنگ آمیزی کریزل ویوله (نیسل) استفاده شد.

نتایج مطالعه نشان داد که در گروه های تیمار شده با پالماتین، میزان یادگیری نسبت به گروه ایسکمی مغزی افزایش یافته و در آزمون پروب، درصد حضور حیوانات در ربع دایره هدف در گروه های تیمار شده با پالماتین به طور معناداری از گروه ایسکمی مغزی بیشتر بود که نشان دهنده بهبود عملکرد حافظه می باشد (05/0>P). همچنین درمان با پالماتین باعث کاهش مالون دی الدهید و افزایش سوپر دی اکسیداز مغز شد (05/0>P). به علاوه در گروه ایسکمی مغزی، افزایش مرگ سلولی نکروز در ناحیه CA1 هیپوکامپ مشاهده گردید و تیمار با پالماتین کاهش معناداری در میزان سلول های نکروتیک نشان داد (01/0>P).

یافته ها نشان داد که درمان با پالماتین به طور قابل توجهی آسیب ناحیه هیپوکامپ و اختلالات حافظه و یادگیری فضایی ناشی از ایسکمی را بهبود می بخشد. به نظر می رسد که این اثرات حفاظتی پالماتین از طریق مکانیسم های متعددی مانند سرکوب رادیکال های آزاد باعث مهار مرگ سلولی نکروزیس و آپوپتوزیس می شود.