بازسازی رابطه فرهنگ و سیاست‌گذاری مبتنی بر حکمت صدرایی

هدف این تحقیق ارایه ی چارچوبی هستی شناختی برای سیاست گذاری در حوزه فرهنگ تحت عنوان «تحول فرهنگی معرفتی» است. بدین معنا که چگونه سیاست، اقتصاد و اجتماع با رویکردی فرهنگی و مبتنی بر معرفت، متحول می شود. این مقاله همانند متفکران قاره ای قایل به تقدم معرفت فرهنگی بر علوم طبیعی و معرفت تجربی است اما بر اساس حکمت صدرایی به تقدم معرفت عقلی بر فرهنگ نیز تاکید دارد. بدین ترتیب معرفت فرهنگی میان دو نوع معرفت قرارگرفته است که خصلت های دوگانه ای را برای آن به وجود می آورد. این خصایص دوگانه و متناقض نما، بسیاری از اندیشمندان قاره ای و تجربه گرا را سرگردان نموده است اما در حکمت صدرایی با توجه به نظریه ی «خیال»، می توان فرهنگ را با خصلت های دوگانه ای تشریح نمود و قایل به اراده ای حقیقی برای انسان بر طبق «حرکت جوهری» بود. رویکرد مختار این متن، تحول فرهنگی معرفتی است که در مقابل رویکردهای صرفا فرهنگی یا صرفا معرفتی و رویکردهایی که فرهنگ را تابع اقتصاد و سیاست و اجتماع یا مستقل از آن ها می دانند، متمایز می کند. درنهایت اصولی برای تحول در عرصه ی فرهنگی مطرح شده است.